Terug van (heel ver) weggeweest – deel twee

Hey, fa! (Wie herinnert zich dàt nog, zeg)

In het vorige bericht vertelde ik hoe mijn blog brusselsfoodie.com kwam te gaan, en hoe brusselsfoodie.be als een feniks uit de assen herrees, met dank aan IT-saviour Pedro. Maar toen kwam eigenlijk het moeilijkste: de blog opnieuw vorm geven en herdenken. Wat moest Brussels Foodie anno 2020 worden?

Toen ik startte met Brussels Foodie in 2011 woonden we pas in Schaarbeek en was ik nog een 20-something met een lief, een (zalig) huurappartement, zonder kinderen, zonder verbouwing en vooral -als ik er nu op terugkijk- zeeën van tijd om te rommelmarkten, uit te gaan en in het weekend uren in de keuken door te brengen. Ik dweepte een beetje met prachtige Engelstalige food blogs als Smitten Kitchen en besloot om die van mij ook in het Engels te schrijven, zo kon ik ook met mijn internationale vrienden blijven communiceren en onderhield ik zelf m’n taalvaardigheid een beetje.

Fast forward naar 2020: de blog ligt al een jaar of vier behoorlijk plat nadat we van huisje-verbouwinkje-kindjes deden en de kriebels die ik af en toe voelde om recepten en ander leuks aan het world wide web toe te vertrouwen zelden het toetsenbord haalden. En toen kwam dus de hostile takeover van brusselsfoodie.com en was het een beetje ‘nu of nooit’ gevoel. Ik ben al een hele tijd fan van Kelly Deriemaeker van Tales from the Crib en het toeval wil dat zij een Blogboek schreef, waar ze over vertelde in één van de Werk & Leven podcasts (heb ik al gezegd hoe fantastisch die zijn? Ik ga vast nog een paar keer in herhaling vallen, maar check. them. out.)

Het Blogboek dus. Ik kocht het om mee te nemen naar onze driedaagse aan zee (oh, wat een ongekend heerlijke luxe lijkt dat in Coronatijden – zomaar eventjes naar zee kunnen gaan) en las het op drie dagen uit, wat niet van mijn gewoonte is. Dat het vooral regende tijdens de vakantie en we een leuke binnenspeeltuin vonden in Middelkerke, hielp daarbij. Het boek is heel gestructureerd opgebouwd in hoofdstukken en behandelt allerlei nuttige onderwerpen die je helpen nadenken over het soort blog dat je wilt: welk publiek je wilt aanspreken, wat je rode draad is, hoe je je blog vormgeeft… very comprehensive, quoi. Daarnaast zit het boordevol toffe ideeën om concreet aan de slag te gaan.

Heimwee naar de zee, ook al ratelde de wind toen door de rolluiken

Dus dat is wat ik deed: nadenken over welk soort blog ik wilde, en daarmee aan de slag gaan. Ik wil vanaf nu in het Nederlands bloggen (doorspekt met wat Engels en Frans, zoals het een goede Brusselse wereldburger betaamt), met ‘goed eten’ nog steeds als rode draad, maar niet als enige onderwerp. De kinderen zijn er (and they ain’t goin’ nowhere at the moment), dus daar wil ik ook iets mee doen: kindvriendelijke adresjes, kindvriendelijk eten, fijne gezamenlijke activiteiten … Duurzaamheid is ook steeds een belangrijk onderwerp in mijn leven, op allerlei manieren, dus ook dat zal een aanwezig thema zijn. En voor de rest: wie mij kent, weet dat ik niet veel opheb met verbloemen, faken of doen alsof. Een foto maken van een knutselactiviteit zonder dat er rommel in de achtergrond ligt lukt niet altijd en die lachende emoji met een zweetdruppel op z’n voorhoofd staat bij mij altijd op speed dial. Keepin’ it very real, dus.

Et voilà: le nouveau Brussels Foodie est arrivé! Heb je suggesties, vragen, commentaar… let me know. En ik beloof: de posts met doe-dingen komen er snel aan!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


+ 8 = dertien